Ik heb jarenlang in en met mijn hoofd geleefd

Onbewust kwam ik steeds verder van mijn gevoel te staan en van wie ik nu eigenlijk ben. Ik raakte mezelf kwijt en ging maar door. Ik luisterde niet meer naar mijn hart en wist ook niet meer hoe. Altijd maar doorgaan en hard werken. Totdat mijn partner mij op de bank zette en wilde weten wat er met mij aan de hand was. En hij liet niet los en liet zich niet wegsturen met, ‘nee niks ik heb het druk’ verhaal. Ik moest met de billen bloot. Ik heb alles eruit gegooid. Ik was moe, ik vond mezelf niet leuk meer, ik was niet blij met de relatie, ik was mezelf totaal kwijt en de liefde voor hem was op.

Aan de slag met mezelf

Sinds dat moment op de bank heb ik mijn leven drastisch veranderd, dit zetje had ik nodig om weer te leren voelen en leven. Ik was voelde me verlost en angstig op hetzelfde moment. Ik had al snel nieuw werk, keerde terug naar het dorp waar ik opgroeide en stortte mij in het uitgaansleven. Dit was een tijdje werkelijk fantastisch, maar ik had geen rem en nam privé en op het werk steeds meer hooi op mijn vork. Teveel… Ik belandde in bed en het lukte mij niet om eruit te komen. Overspannen was het oordeel. Rust nemen en naar je lijf luisteren, was het advies. Wat?! Hoe moet dat? Wat doe je dan wel? En mijn gevoelens dan, hoe kan ik daar nog van weglopen? Dit was het werkelijke met de billen bloot moment voor mij. Met de hulp van anderen ben ik aan de slag gegaan met mezelf. Gedreven als ik ben heb ik van alles geprobeerd en impulsief als ik ben heb ik ook van alles niet afgemaakt.

Larisa Groenhof

Vallen en opstaan

Door vallen en opstaan ben ik gekomen waar ik nu ben. What you see is what you get. Ik hou van mijn leven. Ik kan ontzettend om mijzelf lachen, ben nog steeds graag in de weer met en voor anderen en vermaak mij heerlijk met de hond in de bossen. Druk maken om anderen doe ik tot op zekere hoogte niet meer, in ieder geval niet meer dat ik aan mezelf ga twijfelen. Wat anderen doen staat los van mij en mijn persoontje. Ik ben wie ik ben en verander voor niemand is mijn motto. Love me or leave me.

“What you see is what you get”

Typisch Larisa

Gedreven, gaan voor de horizon en daar voorbij. Ik probeer een brede blik te houden en mezelf
daarbij zoveel mogelijk vrijheid te geven om te leren.

Ongelofelijk gevoel voor rechtvaardigheid. Ik word een leeuwin als er onrecht wordt aan gedaan.

Eigenwijs, tenminste, dat heb ik van horen zeggen… Mijn middelbare schoolleraar benoemde tijdens
mijn diploma uitreiking: Larisa één ding, pas op dat je niet te eigenwijs wordt.

Als je mij zou kennen zou je weten dat

  • Ik veel interesse heb in de ander. Ik ervan hou eerlijke en open gesprekken te voeren, om ander beter te leren kennen en een connectie te maken.
  • Ik veel liever alleen ben dan in een groep mensen. En ik veel waarde hecht aan mijn eigen ruimte en vrijheid.
  • Ik intens kan genieten van een strandwandeling, zonsop- of ondergang en van een perfect gebakken bananenpannenkoek!
  • Ik woordgrapjes niet goed begrijp.
  • Ik allergisch ben voor dingen die ‘moeten’ en het woordje ‘daarom’.
  • Ik door mijn impulsiviteit regelmatig in bijzonder hilarische situaties terechtkom of bijzondere beslissingen maak. Zo heb ik een keer fietsen gehuurd op Vlieland, terwijl ik op Texel zat. De naam van het verhuurbedrijf was: Jan van Vlieland… Niet goed kijken, snel regelen en vervolgens moeten zwemmen naar mijn fiets.

 

Liefs,

Larisa Groenhof

Ja, ik wil aan de slag!

Larisa Groenhof